Po prostu

Przyszłam do tego miejsca nie po to, by 

odejść

Uklęknęłam po raz pierwszy, nie po to aby.. 

wstać

Oddałam całą siebie i nie wszystko zostało z entuzjazmem przyjęte

Nie wszystko się zgadzało

Tak.. po prostu...

Nie wszystko dopięliśmy na ostatni guzik

Dziś nie proszę o choć jeden gest

Potrzebuję tego mniej, odczuwam to słabiej

Ale jednak

nadal czuję

Nie. Już nie czekam, choć tego pragnienia nie da się wytępić, zniszczyć..

Prawdziwa pasja jest nienasycona...

...

Po prostu trwam.

To takie oczywiste, że gdybyś chciał

To byłbyś ..

Po prostu

Żałuję, że utraciłam ten przedmiot od A.

Ilekroć na niego spojrzałam nie miałam wątpliwości

Wiedziałam kim jestem...

Teraz tak tego brakuje

Tego nie ma

Nie ma nikogo kto chciałby mnie pokierować,

kto chciałby mnie zgłębić

kto chciałby abym przekraczała kolejne granice...

A przynajmniej...

Nie mogę tej chęci przyjąć..

Ty sam...

Nigdy nie zwiążesz mojego ciała

Nigdy nie przeciągniesz mnie za włosy po pokoju..

Nigdy nie zapniesz mi obroży.....

Pogodziłam się już z tym, że nigdy tego od Ciebie nie dostanę

Zrozumiałam to...

Ale mam świadomość, że przez tyle lat próbowałam i walczyłam o to,

bym mogła być w pełni szczęśliwa,

zaspokojona,

 spełniona

......

Przyszłam do tego nieznanego mi świata, by odnaleźć prawdziwą siebie

By wydobyć to o czego istnieniu nie mam bladego pojęcia...

Uklękłam u Twych stóp, nie po to by zapomnieć i odejść,

lecz by przekroczyć kolejną granicę

By utwierdzić się w tym, że jesteś

i nie odejdziesz.

By poznać siebie...

Znikałeś i wracałeś do mnie.

Dziś znów Ciebie nie ma.

Tak po prostu

...