Shekh ma shierakhi anni

Mamy tylko siebie

Mamy siebie aż

Gdy umieram w środku

Rozpadam się na setki maleńkich kawałków

Gdy rozpraszam się i jestem jak złudzenie

Tylko Ty

stawiasz mnie na nogi

Tylko Ty

ocierasz moje łzy

Tylko Ty

pozwalasz mi mówić najgorszą prawdę

Tylko Ty

chcesz mnie uratować

Choć nie wiem czy to możliwe, ale..

Tak czasem sobie myślę, że

Jedynie dzięki Tobie widzę w sobie wciąż siebie

Słońce nie zaszło na zawsze, a jedynie budzi się po długiej mroźnej nocy

Cieplejsze

Z każdą chwilą silniejsze

Z każdą minutą wyżej na niebie

Chwilami zapominam,że... 

A potem znów zaczynam pamiętać o tym jak to jest potrafić cieszyć się z wiatru

Z migoczących na wietrze liści

Rozkoszować się każdym łykiem herbaty

Każdą kolejną minutą kiedy mogę oddychać

Nie zapomniałam o tym wszystkim

I wtedy biegnę w podskokach i rzucam się na Twoją szyję

Jakby złe dni nigdy nie istniały

Jakby nigdy nie było żalu i bólu

Jakby nie było zawodów i rozczarowań

Jakbym nigdy Cię nie zdradziła

Jakbyś zawsze traktował mnie tak jak powinieneś

Odsłaniam zęby w uśmiechu i roześmianymi oczami wpatruję się w Twoje

Gdy składam na policzku pocałunek ze słońca

Opuszczam bariery

Burzę mury, które zbudowałam

Przestałam kłamać

Tylko Ty pozwalasz mi mówić najgorszą prawdę

Tylko Ty chcesz mnie uratować

Choć nie wiem czy to możliwe, ale..

Tak czasem sobie myślę, że

Jedynie dzięki Tobie widzę w sobie wciąż siebie

I wiem, że jesteś odpowiednią osobą dla mnie

To Twoja zasługa Van

Dziękuję Ci za to, że zawsze jesteś przy mnie

Dziękuję Ci

Shekh ma shierakhi anni

...

Maluję obrazy

Maluję

Przywołuję przed źrenice momenty, które przeminęły

Kształtuję te blade, niewyraźne, które przybliża każda minuta

Pielęgnuję je choć może nigdy nie zostaną obleczone w skórę

Taka jestem...

Znasz mnie..

Lubię dużo marzyć

o tym co jest

i o tym czego nie ma

Dłonie dotykają policzków

Palce zaplątane między kosmykami włosów
zastygły w zapytaniu

A gnający podmuch sekund omija moje jestestwo

Nie dociera do miejsc,

które są tylko
moje

I wciąż - choć może i jeszcze blado,
niewyraźnie
nieładnie

uśmiecham się
...

Jesteśmy różni

Ja patrzyłam na słońce

Ty na deszcz

Nie jesteśmy tacy sami

Nie jesteśmy tacy sami

Wdycham powietrze

wiatr wieje 

wieje mocno

żadnych myśli w mojej głowie

Żadnych sprzeczności

Żadnych obaw i lęku

Jedynie świadomość bycia kobietą

wyjątkową kobietą

Zwykła, niezwykła świadomość

Bez sprzeciwu

Bez zawirowań

Bez wątpliwości

Wydycham powietrze

wiatr wieje

wciąż wieje mocno

a w środku, głęboko pojawia się uśmiech..

Żadnych sprzeciwów

Żadnych obaw i lęku

Piękno

Więc.. na czym skończyliśmy??

http://www.youtube.com/watch?v=WsPJWGhp9Ng

Moje wnętrze znów szepce.. Może nie jestem tak do końca pusta? Może jeszcze nie jestem martwa? Gdzieś jeszcze tli się iskierka czegoś dobrego co było we mnie.Dostrzegam, że świat jest piękny, przepiękny, a ja w jakimś niewielkim stopniu mam wpływ na siebie. Bo nie można okiełznać wiatru, nie da się zawrócić rzeki.. Ale teraz, kiedy muzyka gra i ogrania mnie zapach ukochanych kadzideł, kiedy znów chcę grać, gdy znów zaczynam pragnąć tworzyć, czuję, że powoli wracam do życia...Powolutku, jakby nie bardzo się chciało, bo żadnych wrzasków i pisków na początek...Zaczynam się budzić i znów cieszyć z niewielkich rzeczy.. Znów chcę być artystką, chce pozwolić obudzić się mojej wrażliwości, którą zdusiłam i usnałam za wadę..Ćwiczę swoje ciało, a joga niesamowicie pomaga mi w zwalczeniu złych myśli. Pomaga ogarnąć w głowie to co boli, oswoić to co potrafiło powoli zabijać.Moje wnętrze znów zaczyna żyć, znów szepce:

Jestem tutaj