Bariera...

To tak drga i pulsuje w moich nerwach

Gorzki i piekielnie ostry strumień emocji spływa z przełyku do samego żołądka

I robi zamieszanie

Rozprasza myślenie, odciąga od godzin zarezerwowanych na przymusową codzienność

To takie uczucie, jakbym chciała coś znaleźć

Ale nie wiem, w która stronę mam spojrzeć,

by to odnaleźć

Potrafisz to zrozumieć?..

Otrzymuję ukojenie w chwilach kiedy opuszczasz barierę.

To takie proste, a tak niezwykłe dla mnie...

...Może i jestem przewrażliwiona...

Nauczyłam się już żyć normalnie, prosto i... 

do przodu

Co nie zmienia faktu, że cały czas czekam na te krótkie chwile wewnętrznego spokoju i rozluźnienia

Kiedy tak po prostu jesteś ze mną

A nie tylko przy mnie

...